Ik spring mijn bedje uit. Oooh heerlijk, de zon schijnt vandaag. Ik maak me klaar voor een rustige yogales. In de auto richting Hellevoetsluis denk ik aan vroeger. Aan de heftige stepslessen van mijn vriendin Natasja. Hoe zij de hele boel opzweepte en ik met knikkende knieën de zaal weer verliet. Nu geeft zij onder andere yogales. Hoe fijn is dat. Na een intensieve BBB- en bodypumples deze week, even relaxen. Niets blijkt minder waar…
Lichaam en geest als eenheid?
Ik pak een fluorroze matje en kijk wat om me heen. Wat een drukte. En zoveel vrouwen 😉 Natasja stelt zich voor aan een nieuweling. “Het gaat vooral om goed in- en uitademen.” Nou, dan kan ik mijn lol op, is de eerste gedachte die door mijn hoofd schiet. Ik laat het maar op me afkomen. Ik kom in de meest onmogelijke posities terecht. Shit, ik kom ook altijd een stuk arm tekort voor mijn giraffebenen. “Rechtop staan, open je borst. Dit is goed voor het gevoel van vrijheid”, roept Natas door de zaal. Mmmmm vrijheid, en mijn gedachten dwalen af. Een van de belangrijkste waarden voor mij. Dat kwam al aan bod tijdens NLP bij de logische niveaus. Wat is je identiteit en wat zijn je belangrijkste overtuigingen en waarden. Nou, weer even concentreren. Ik probeer op een been te staan en allerlei oefeningen te doen. “Als dat niet goed lukt, dan is het te druk in je hoofd”, glimlacht Natas. Ik merk dat ik maximaal de strijd met mijn lijf aanga. Grrrrr, waarom val ik constant om? Bij bodypump kan ik dat veel beter. Het is belangrijk dat je lichaam en geest een synergetische eenheid vormen. Dat wordt me hier weer pijnlijk duidelijk. In balans. In verbinding. Een zijn met jezelf. Natas roept nog veel meer termen door de zaal. Goed voor de spijsvertering, maximale energie en goed voor de luchtwegen. Ik merk dat ik nog meer mijn best wil doen.
De weg naar binnen – even niets
Mmmmm, een yogales is toch pittiger dan ik dacht. Hardlopen, spinnen en pumpen op harde muziek gaat me goed af. Maar dit is toch heel anders en eigenlijk had ik het best wel onderschat. Van een kraanvogel naar een liggende vlinder en de zonnegroet. De laatste tien minuten zijn aangebroken. Een stukje meditatie. Rustig liggen. Naar binnen. Geen gedachten. Het doet me weer denken aan de helende reis in de NLP Practitioner. En ik merk hoe fijn het eigenlijk is om even aan helemaal niets te denken. Voelen. Voelen. Voelen. En weer helemaal opladen. Energie pumpen in het lichaam. Maar dan in stilte.
Authentiek in balans
Mijn yogabuurvrouw kijkt me aan. “En? Voor herhaling vatbaar?” Nou als ik dan net zo lenig word als jij wel! “Dat komt echt wel goed” lacht ze. In het begin kon ik ook veel dingen niet. Oefening baart kunst.” Jaja, maar waarom moet ik alles meteen kunnen en goed doen? In de sauna raak ik in gesprek met twee vrouwen. Ik vertel over NLP en wat ik ervan geleerd heb het afgelopen jaar, maar dat ik nog lang niet klaar ben met leren. “Mijn schoonzus en vriendin zijn zo veranderd door NLP. Ik herken ze niet meer terug”, zegt een van de dames. Ik geef aan dat het jammer is dat ze die ervaring heeft. En dat het vooral belangrijk is om dingen uit de cursus te halen die bij je passen. En dat je bij jezelf moet blijven en geen kunstje op gaat voeren. Dat ik dat verschrikkelijk vind. We krijgen een open en eerlijk gesprek. Wat leuk om zo deze ochtend te eindigen. Ik geef Natas een dikke kus en spring fluitend de auto in. In balans zijn en blijven. Yoga en het leven! Het blijft een kunst om daarin te balanceren!
