Integreren van ankers
Collapsing Ankers
Er kunnen situaties zijn waarbij een negatieve stimulus-respons trigger je vasthoudt in oude patronen. Een bepaalde trigger (de stimulus) is dan neurologisch verbonden aan een ongewenste stemming. Je kunt denken aan het geven van een presentatie voor een groep. Alleen al het idee dat je voor die groep staat levert je klotsende oksels op. Het zien van een groep mensen die naar jou kijken is dan een visuele trigger.
Wat kan ik met het integreren van ankers?
Elke menselijke verandering is niets meer dan een integratie (toevoeging van hulpbronnen) of een "collapse" van realiteiten. Met collapse ankers kunnen we negatieve gevoelens/ervaringen integreren met positieve gevoelens. Op zo'n moment neutraliseer je het negatieve gevoel en ontstaan er nieuwe neuronetwerken in het brein. Dit levert nieuwe mogelijkheden op.
Voorbeeld van een collapse anker
Terugkomend op het bovenstaande voorbeeld waarbij er angst ontstaat om voor een groep te staan. Eerst zet je een gestapeld resource anker op één plek die je gemakkelijk kunt afvuren, bijvoorbeeld in je rechter vuist. Anker situaties en stemmingen waarbij iemand wel iets voor een groep durft te doen. Hoe dichter bij het bij de gewenste situatie ligt des te gemakkelijker het is. Bijvoorbeeld: als je wel het woord durft te nemen tijdens een vergadering terwijl je op je plek blijft zitten. Of als je tijdens het sporten in teamverband geen moeite hebt om de groep aan te moedigen. Installeer dus een stapelanker die zo dicht mogelijk bij de gewenste situatie ligt waarbij stemmingen zoals: rust, plezier, zelfvertrouwen en blijdschap aanwezig zijn.
Daarna anker je de negatieve ervaring op een andere plek, bijvoorbeeld je linker vuist. Door daarna beide ankers tegelijkertijd af te vuren wordt het negatieve gevoel geïntegreerd in de krachtige toestand van de positieve gevoelens. Het negatieve gevoel "collapsed" in de positieve gevoelens. Door beide ankers tegelijkertijd af te vuren worden ze neurologisch met elkaar verbonden.
Vaak zal het negatieve gevoel verdwijnen en zal de persoon die nieuwe situatie als neutraal ervaren. Het is van belang dat de positieve ankers (gezamenlijk) sterker zijn dan het negatieve anker. Laat de persoon de positieve ankers geassocieerd ervaren en het negatieve anker gedissocieerd ervaren.
De verschillende stappen van een Collapse ankers op een rij:
- Rapport: zorg eerst voor rapport.
- Leg uit wat je gaat doen, wat kan de ander verwachten. Zet het kader.
- Identificeer de juiste stemmingen die je als hulpbron gaat inzetten.
- Identificeer de negatieve stemming die dient te verdwijnen.
- Anker de positieve stemmingen, gestapeld, en voer de stappen uit. Let op je breakstates. Zorg ervoor dat de cliënt volledig geassocieerd is.
- Anker de negatieve stemming(en) op een andere plaats op het lichaam. Voer de stappen uit en zorg ervoor dat de cliënt volledig gedissocieerd is.
- Breakstate.
- Vuur beide ankers tegelijkertijd af en kalibreer de veranderingen. Houd de ankers lang genoeg aan totdat de integratie (neurologisch) volledig is.
- Laat het negatieve los en houdt het positieve anker nog 5 seconden vast.
- Test: Breng de cliënt weer in de oorspronkelijke onvermogende stemming en vraag: "Hoe is het nu?" Kalibreer.
- Future pace.